کانگورو

کانگورو جزه چرندگان حسوب می شود

کانگو رو های ماده گونه های بیابانی گاه مجبور هستند که کیلو متر ها مسافت را برای بدست آوردن اب و غذا طی کنند که البته در این بین نوزادان درون کیسه با خیال راحت زندگی می کنند .

در خشکسالی ها و سالهای قحطی کانگورو ها یا اصلا  تولید مثل نمیکنند و یا آن را به حد اقل می رسانند و در برخی گونه ها کانگو روی ماده قادر است فرایند تکوین تخم و تبدیل ان به جنین را به تاخیر بیندازد تا زمانیکه بچه کانگو روی درون کیسه ( joey   ) بمیرد یا از درون کیسه خارج شود .

یکی از نکات جالب و باور نکردنی در رابطه با کانگو رو ها اینست که کانگو روی ماده می تواند در تعیین جنسیت فر زندان خود نقش داشته باشد ٬ بدین صورت که او در جوانی ( سال های اول تولید مثلی ) بیشتر دختر می زاید و تولید فرزندان نر را به سنین بالاتر موکول می کند  هر چند که مکانیسم این عمل هنوز شناخته نشده است . "نرها به مدت دو سال با مادر می مانند در حالیکه ماده ها زمان بیشتری با مادر می مانند . "

یک کانگوروی ماده تقریبا همیشه بار دار است ( از زمان بلوغ تا زمان مرگ ). او بندرت بدون سه بچه است : یکی به صورت جنین در درون رحم ٬ یک joey درون کیسه ٬ یک بچه خارج از کیسه که تا هشت ماهگی از مادر شیر میخورد و به او وابسته است .

35 تا 38 روز بعد از حاملگی joey  که اندازه ان در بزرگترین گونه ها به اندازه ناخن انگشت شصت شماست (حدود۵/۲ سانتیمتر)و در کوچکترین گونه ها به اندازه یک دانه برنج است ٬ به دنیا می اید .

Joey ها کور و  گنگ و لخت ( بی مو ) از طریق یک کانال ویژه خود را از درون رحم به درون کیسه رسانده و دهان خود را به نوک پستان مادر می چسبانند . زمان لازم برای این انتقال از رحم به کیسه حدود ده دقیقه است و اگر joey نتواند در این زمان خود را به نوک پستان مادر برساند مرگش حتمی است . joey چنان محکم به پستان مادر می چسبد که جدا کردن او از پستان مادر بدون زخم کردن پستان امکان پذیر نیست .

یک حلقه عضلانی محکم مشابه لب های انسان دهانه کیسه را بسته نگاه داشته و مانع از بیرون افتادن joey به خارج از کیسه میشود . این کیسه خاصیت ضد اب دارد و کانگورو میتواند در حالیکه نوزادی درون کیسه دارد به شنا کردن بپردازد .

بعد از سه ماه که joey به اندازه کافی رشد کرد قادر است که از کیسه خارج شود و در محیط اطراف و بیشتر نزدیک به مادر گردش کند و دو باره به کیسه برگشته و از شیر مادر تغذیه کند . وابستگی joey به مادر ( دوره شیر خوارگی ) حدود هشت ماه می باشد و بعد از هشت ماه کانگو روی جوان قادر به زندگی مستقل می باشد .

نکات جالبی از زندگی کانگو روها

1- شهرت کانگو رو ها بخاطر داشتن کیسه ایست که فرزندان خود را در آن پرورش می دهند .

2- کانگو روها زندگی اجتماعی دارند و در قالب دستجات یا گله هایی به نام mob زندگی می کنند. هر mob از یک نر و چند ماده و فرزندان انها تشکیل شده است . گاهی از اجتماع چند mob دسته های بزگتری تشکیل می شود .

3- کانگو رو ها جزء چرندگان محسوب می شوند و غذای انها را علف و سایر سبزیجات تشکیل می دهد .

4- کانگو روی خاکستری در هر پرش یا جهش قادر است حدود 5/13 متر  جهش داشته باشد . آنها می توانند مسافت زیادی را با سرعت حدود 20 کیلومتر بر ساعت بپیمایند و در صورت نیاز می توانند سرعت خود را به حدود 70 کیلو متر برساعت هم برسانند .

5- سن بلوغ کانگو روها دو سالگی است و طول عمر انها حدود 20 سال می باشد .

منبع : http://www.wellingtonzoo.com/animals/animals/mammals/Kangaroo.html

http://www.christiananswers.net/q-aig/aig-kangaroos.html

http://kamrandoostkam.persianblog.com/

شوکا را در آغوش بگیر

 گوزنها حیواناتی بسیار زیبا هستند که فراوانی و انواع آنها در ایران، تنها به سه گونه گوزن مارال، گوزن زرد ایرانی و شوکا(کوچکترین گوزن ایران) تقسیم میشود.گوزن مارال که بیشتر در مازندران دیده شده، به بزرگی گاو است و بیش از صد کیلوگرم وزن دارد. گوزن زرد نیز از مارال کوچکتر است اما جثه گوزن شوکا، تقریبا به اندازه یک ببر نابالغ بوده و حدود 15کیلوگرم وزن دارد.شوکا که در عمق جنگلهای بلوط ناحیه بوزین مرخیل در منتهی الیه شمال استان کرمانشاه زندگی میکند، جانوری مرموز و شبگرد است و ویژگیهای خاص او از جمله جثه کوچک، جمعیت کم و شب فعالی، آن را در میان سایر گونه های گوزن، منحصربه فرد کرده است.شوکا که به نام گوزن «مینیاتوری» نیز خوانده میشود، از نظر فراوانی- در مقایسه با سایر گونه های گوزن- در تعداد کمتری در ایران دیده شده است.شوکا بسیار زیباست. رنگ آن قهوهای روشن و در ناحیه زیر شکم، روشنتر از قسمتهای دیگر است. ماده های این گونه شاخ ندارند و نرها، شاخهای کوچک منشعب دارند.این گوزن زیبا در هر سال یک نوزاد به دنیا میآورد اما در شرایط آب وهوایی مساعد، امکان دوقلوزایی آن نیز وجود دارد.دوره وضع حمل شوکا 5 تا 6ماه است و بچه هایش در هنگام تولد، روی بدن خود خالهایی دارند که با رسیدن به بزرگسالی از بین میرود و جای آن را رنگ قهوهای یکدست میگیرد.شوکا حیوانی علفخوار و نشخوارکننده است و مهمترین دشمنان او پس از انسان، حیوانات گوشتخوار هستند.به علت حلال بودن گوشت این گوزن کوچک، شکار غیرمجاز، بزرگترین خطر برای ادمه حیات شوکا محسوب میشود.شوکا در عین آسیبپذیری، نسبت به اطراف و محیط خود، بسیار هوشیار است و به سرعت متوجه هرگونه خطری میشود، به طوری که یک جفت شوکا، هنگام خواب به گونهای قرار میگیرند که پشتشان به هم و رویشان به محیط اطراف باشد.این حیوان، هنگام خطر صدای خاصی از خود بروز میدهد که میتواند هم جنسانش را از وجود خطر آگاه کند.برآورد دقیقی از تعداد شوکاها در جنگلهای کرمانشاه - که زیستگاه اصلی این جانور است - وجود ندارد اما بنا بر آخرین مشاهدات، جمعیت آن از 60 مورد در جنگلهای بلوط بوزین مرخیل، تجاوز نمیکند.نمونههایی از شوکا در تعداد بسیار کم در شمال غربی ایران نیز دیده شده است. گوزنهای کوچک ایرانی (شوکا) با نمونه های دیده شده آن در اروپا متفاوت هستند.نسل شوکاهای زیبا در جهان در حال انقراض است و به دلیل آسیبپذیری بسیار، برای حفظ نسل آنها تنها به حفاظتهای ویژه نیاز است.کنترل محیط، جلوگیری از شکار بیرویه، دراختیارقراردادن آب شرب و نظارت ویژه بر نحوه زیست این گوزن کوچک، عوامل موثر در حفظ و بقای این گونه کمیاب جانوری است