لوئی پاستور در 27 دسامبر 1822 در شهر دول (ایالات ژور) در خاواده یک گروهبان مستضعفی از ارتش شکست خورده ناپلئون تولد یافت .

در دوران دبستان چندان استعدادی از خود نشان نداد اما چون به دانشگاه راه یافت با پشتکار و تلاش های خود در زمینه های مختلف شهرتی جهانی یافت. بیش از هر پزشکی تا این زمان در درمان بیماری ها کوشید و در مبارزه با عوامل بیماری ها گام ها برداشت.

همه یکسان به پاستور مدیون هستند اما در پزشکی و ایمو نولژی در مقام اول قرار دارد و او را به عنوان ناجی بشریت می شناسند.

خدمت پاستور تعیین سیاه زخم و باکتری های عفونت زا و خدمت اصلی او تعمیم این مشاهدات است .پاستور در نتیجه این مطالعات به دو نتیجه رسید که هر دو تعیین کننده جهت در پزشکی هستند:

1-     همه بیماری های عفونی ناشی از موجودات زنده ای است که در ارگانیزم به وجود نمی ایند، بلکه به آن نفوذ می کنند. میکروب مایه ی بیماری است نه نتیجه آن.

2-     هر بیماری به واسطه محرکی خاص به وجود می آید .

نیاز به دستیابی به شواهد عینی از این نتیجه گیری ها پاستور را واداشت تا به جستجوی میکروب بیماری های مختلف بپردازید از قبیل: بیماری های عفونی احشام، تب زرد، وبا و...

پاستوریزه کردن:

روشی برای حفظ غذا ، با گرم کردن و سپس سرد کردن است. بیشترین استفاده این روش در حفظ شیر است اما ممکن است برای پنیر و سایر غدا ها به کار رود.

پاستور این شیوه را اختراع کرد. این روش شامل گرم کردن شیر به حداقل 63 درجه ساتی گراد برای حداقل نیم ساعت و بعد سرد کردن آن به 10 درجه سانتی گراد یا کمتر می باشد.

امروزه دست اندرکاران فرآورده های شیری روش سریع تری به کار می برند که در آن شیر را حد اقل 72 درجه سانتی گراد برای حد اقل 15 ثانیه گرم کرده و سپس سرد می کنند. در هر دو روش شیر باید تا زمان مصرف در جای خنک نگهداری شود.

پاستوریزه کردن ، میکروب ها را از رشد باز می دارد اما اثری بر مزه شیر یا غدا ندارد. پاستور کشف کردکه باکتری در غدا به سرعت رشد کرده و سبب میشود که غدا فاسد گردد.جوشاندن معمولی تمام باکتری ها را از بین می برد اما گرمای جوشاندن مزه شیر را خراب می کند.

پاستور فهمید که جوشاندن شیر لازم نیست بلکه تمام با کتری ها در گرمای کمتر از جوشانیدن از بین میروند و اگر شیر بعد از گرم شدن سرد شود یاکتری ها قادر به رشد نیست.

خلاصه فلسفه زندگی پاستور از زبان خودش چنین است:

"من کاملا اطمینان دارم که علم و صلح بر جهل و جنگ غلبه خواهد کرد، ملت ها با یکدیگر متحد و متفق خواهند شد به منظور حفظ امنیت نه تخریب. آینده از ان کسانی است که برای تسکین آلام بشر کوشده اند."

منبع: مشاهیر، نام آواران و دانشمندان –مولف و مترجم:عبدالحسن سعیدیان